12-րդ դասարանի սովորող Լիլիթ Մինասյանի «Հայկական տարազը ժամանակակից հայ մշակույթի համատեքստում» հետազոտական աշխատանքը բավականին ծավալուն աշխատանք է, բազկացած է ներածությունից, երկու գլուխներից, եզրակացությունից, հավելվածից և գրականության ցանկից։ Հատկանշական է, որ հետազոտական աշխատանքի տողատակերում առկա են հանրամատչելի գիտական գրականության ու համացանցային կայքերի հղումներ, որոնք ավելի են արժևորում հետազոտական աշխատանքը, և դրանով ընդգծվում հետազոտողի ուսումնագիտական վերաբերմունքը իր աշխատանքին։
Հետազոտողն առաջին գլխում ներկայացնում է հագուստի և տարազի տարբերությունները, առանձնահատկությունները, այնուհետև բացատրում է «տարազ» կոչվածի յուրահատկությունները, ձևը, կարևորությունը, տարազն կրողի սոցիալ-մշակութային դիրքը հասարակության մեջ, նույնիսկ նրա ազգային պատկանելությունը տարբեր ազգերի մեջ։ Լայնորեն լուսաբանված է հարևան տերությունների և օտար նվաճողների ազդեցությունը Հայոց աշխարհի տարբեր նահանգների հայկական ազգային տարազի ձևավորման ու ձևափոխման ընթացքում։ Ուսումնասիրվել է նաև հայկական տարազների գունային, զարդանախշային, բուսանախշային խորհրդանշական իմաստաբանությունը։
Հետազոտողը գրելով «Տարազի դերը ներկայում» գլուխը՝ կարևորել է նրա նշանակությունը հայկական ինքնության վերականգնման ու պահմանման, արժևորելու ու կարևորություն տալու դիտանկյունից։
Աշխատանքի մեջ հանդիպում են մի քնի մանր վրիպակներ, որոնցից առանձրացրեցի Մեծ Հայքի և Վասպուրական նահանգների որպես առանձին երկրամասեր դիտարկելը, այնինչ բոլորս էլ գիտենք, որ Վասպուրականը մաս է կազմել Մեծ Հայքին՝ իրեն բնորոշ կենցաղ-մշակութային առանձնահատկություններով ու տարբերություններով։
Հետազոտական աշխատանքը համարում եմ ստացված ու հաջողված, և ցանկությունս եմ հայտնում հետազոտական աշխատանքի հետագա աշխատանքների մեջ ավելի շատ գիտական գրականություն օգտագործել և ավելի ծավալուն աշխատանք կատարել։
Լեվոն Միրզոյանի բլոգ 